PROGRAM SPOŁECZNY „19 DNI BEZ PRZEMOCY”

ROK SZKOLNY 2021/2022

SP 195

 

 

„Naszym marzeniem jest tworzenie świata,
w którym nie ma przemocy wobec dzieci i młodzieży…”

 

Co roku przez 19 pierwszych dni listopada Fundacja po DRUGIE we współpracy z innymi organizacjami, instytucjami, placówkami pracującymi z dziećmi i młodzieżą bierze udział w światowej kampanii 19 dni przeciwko przemocy i krzywdzeniu dzieci i młodzieży. Kampania rozgrywa się na wszystkich kontynentach, we wszystkich krajach świata. Na początku listopada mówimy o prawach dziecka, godności, szacunku, bezpieczeństwie, wolności. Przypominamy i uczymy się o tych wartościach, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju i dobrego życia.

Autorem światowej kampanii jest Women’s World Summit Foundation i co roku zaprasza do współpracy wszystkich tych, którzy chcą, by świat dzieci i młodzieży był wolny od przemocy.

Symbolem kampanii jest pomarańczowa wstążka. Pomarańczowy, to kolor ostrzegawczy. Prowadzone w ramach kampanii działania mają ostrzegać. Zwracać uwagę. Uczyć widzieć więcej i lepiej.

 

 

RAZEM jest 241 podmiotów z całej Polski!!!

Koalicjanci:

155. Szkoła Podstawowa nr 195 im. Króla Maciusia I w Warszawie

.

Założenia programu:

Placówki, instytucje, organizacje pozarządowe w swoich środowiskach lokalnych przygotowują działania o charakterze edukacyjnym, którym motywem przewodnim jest budowanie prawidłowych postaw wobec przemocy, uwrażliwianie uczestników i wyposażanie ich w narzędzia niezbędne do właściwego reagowania na przemoc oraz szukania pomocy. Formuła wydarzeń może mieć dowolny charakter (warsztaty, konkursy, wystawy, pogadanki). W celu ich przeprowadzenia uczestnicy kampanii mogą nawiązywać lokalną współpracę i razem z innymi podmiotami działać na rzecz budowania świata bez przemocy.

• Angażowanie uczniów, wychowawców, nauczycieli w podejmowanie działań przeciw przemocy i agresji.
• Zachęcenie do włączenia się w aktywne życie szkoły.
• Stwarzanie przyjaznego klimatu
• Przeciwdziałanie dyskryminacji i przemocy
• Nabywanie umiejętności prawidłowych relacji społecznych
• Reagowanie w obliczu krzywdy drugiego
• Niesienie pomocy i wsparcia ofierze przemocy
• Niesienie pomocy i wsparcia osobie stosującej przemoc

 

Cele programu:

Przeciwdziałanie przemocy w polskich szkołach przez zwiększenie świadomości problemu, zmianę postaw wobec przemocy.

 Uświadomienie problemu przemocy, pokazanie uczniom, że nie trzeba się na nią godzić; Aktywizowanie do wspólnego działania wszystkich uczestników społeczności szkolnej

Angażowanie społeczności szkolnej do przeciwdziałania przemocy i agresji;

 

Uczestnicy programu: Uczniowie SP 195

 

Realizatorzy programu na terenie szkoły:

Psycholog szkolny;  Pedagog szkolny, Wychowawcy, Nauczyciele,

Koordynator: Edyta Radzikowska

 

 

---

Kampania 19 dni bez przemocy...Całe życie bez przemocy

 

Przemoc i agresja, terminy znane wszystkim bez wyjątku. Czyny, słowa, izolacja, odrzucenie. Mocno traumatyzujące, szczególnie w okresie dzieciństwa bo to ono odciska piętno na dalsze życie człowieka, na jego dorosłość, postrzeganie świata, zachowanie, postępowanie, relacje z bliskimi oraz społeczne.  Doświadczając przemocy i agresji, przede wszystkim od najbliższych niesie za sobą poważne konsekwencje i przekłada się na jakość życia osoby doznającej tego aktu. Już nic nie jest takie jak dawniej, świat wydaje sie być zagrażającym a walka o przetrwanie nie rzadko kończy się depresją i targnięciem się na siebie., bo jak można akceptować siebie, skoro bliscy, rówieśnicy tego nie robią.

Dorośli często zapominają, że również byli dziećmi. Być może sami doświadczali krzywdy. Zatem dlaczego zapominamy o tym? Ponieważ wykształcił się juz w nas schemat myślowy. Chcemy czegoś lepszego dla dziecka, uważamy, że kiedy porównamy go do kogoś, albo przedstawimy ponurą wizję przyszłości, ukarzemy czy zaczniemy ingnorować, czegoś się nauczy. Coś pojmie, co w naszym przekonaniu, powinno wiedzieć od samego początku bądź po kolejnym błędzie. Zaniedbanie i przemoc zwykle niosą świadomość czynów i słów, są pewnego rodzaju strategią dorosłych. Z czego wynikają? Zwykle z własnych traumatycznych doświadczeń ( bo przecież, ja też tak miałem i żyję), braku możliwości otworzenia się, bo nie wiem komu zaufać i czy ktoś mnie zrozumie i nie oceni. Przyjmujemy wzorce wielopokoleniowe, wierząc że są słuszne i jedyne (sztywność myślenia). Schematy, które ciążą, ale są znane i akceptowalne. Tajemnicy rodzin. Braku wiedzy o etapach rozwoju człowieka, braku świadomości, idealizacji siebie, stosowania usprawiedliwień.

Potrzeby które nie są zaspakajane w dzieciństwie, a mowa tu o potrzebach takich jak poczucie bezpieczeństwa, miłość, akceptacja, przynależność, realizacja, uznanie, dowartościowanie, wskazywanie możliwości rozwoju, potrzeby emocjonalne, fizyczne, bytowe, muszą być w jakiś sposób zaspokojone by powstał konsonans. Pewnego rodzaju równowaga. Gdzie tą potrzebę zaspokoi człowiek/. Tam gdzie znajdzie akceptację swojej osoby, wyrażą emocje, wzbudzą respekt, dostaną poklask, wyżyją się. Uczucia które są poza obszarem dostępności od bliskich, chłód emocjonalny przysparza cierpienia i chęci skrzywdzenia kogoś, kto wydaje się być słabszym, łatwym celem. Poza odrzuceniem emocjonalnym, dzieci czy młodzież mogą mierzyć się z wrogością fizyczną. Noszą na sobie znamiona złości. Siniaki, zadrapania. Przemoc fizyczna wpływa na cały układ nerwowy ofiary przemocy, procesy neurobiologiczne. Pozostawiają trwały ślad w psychice, odejmują wartość siebie, prowadzą do zaburzeń psychicznych, braku adekwatnego reagowania na bodźce stresowe. Wywołują lęki. Może nastąpić opóźniony rozwój mowy, mały przyrost wzrostu, jąkanie, moczenie. Dzieci które są świadkami przemocy reagują dokładnie tak samo, jakby jej doświadczały. Uczą się, że to czego doświadczają jest naturalną reakcją na sytuację w jakiej się znajdą. Empatia zmniejsza się wraz z wiekiem, zatem u niektórych może nastąpić znacznie szybciej. Przemoc czy zaniedbanie pustoszy świat prawidłowych relacji i więzi. Prowadzi do zaburzeń rozwoju. Poważnych skutków i nieadekwatnych reakcji. Próby wyrażenia własnych emocji, spotykają się z rezygnacją, dezorientacją, zawieszeniem siebie w próżni. Dlaczego? Bo każdy człowiek przecież radzi sobie, lepiej, gorzej, ale sobie radzi. Nie ma osoby na tym świecie, która by sobie nie radziła. Tylko, czy zasoby którymi dysponuje są społecznie akceptowalne, bo w jednym miejscu tak a w innym nie. Co wybrać? Tu czy tam? Wybór jest jeden. Wybrać to co bardziej znane. Trzeba przetrwać, stworzyć mechanizm obronny, który wraz z wiekiem utraci swoją ważność, a na jego miejsce musi przyjść inny. Krzywdzone dzieci obwiniają siebie. Bo kogo innego? Często zakładają maski, które w jakiś sposób pozwolą uzyskać im to czego pragną. Na jak długo? Dla każdego ten czas jest inny, podlega modyfikacji. Dziecko, młodzież, dorosły może być jednocześnie w roli ofiary i sprawcy. Nic nie przywróci po raz drugi dzieciństwa. Drugi taki sam dzień nie pojawi się, nie przeżyjemy go z taka sama intensywnością i emocjami. Reagujmy zawsze. Zatrzymajmy się, przyjrzyjmy sytuacjom, rozejrzyjmy się wokół. Mamy zawsze możliwość by zmieniać to na co posiadamy wpływ.

 

                                                                                                           Edyta Radzikowska

                                                                                                                      psycholog

---

Jak skupić uwagę dziecka? 15 ćwiczeń na koncentrację

Kto z Nas nigdy nie doświadczył rozproszenia uwagi, gdy wykonywał przez dłuższy czas jakąś czynność?  Albo nigdy nie zauważył u swojego dziecka niecierpliwości, robienia wszystkiego poza uczeniem się, lub drobiazgów, które wybijały skutecznie z rytmu nauki, braku mobilizacji do nauki, zamyślania się nad zadaniami czy zwyczajnie, chwil nieuwagi?  

Jak wskazują badania, bezpośrednia uwaga jest deficytowym i ograniczonym zasobem umysłowym. Kiedy Ty lub dziecko chcesz utrzymać koncentrację, uwagę, skupienie na wykonywaniu jednej czynności z pewnością po jakimś czasie zmęczysz się i to solidnie.

To naturalna reakcja naszego organizmu, którą naukowcy nazwali DAF (Directed attention fatigue), czyli efektem zmęczenia kierunkowej uwagi.

DAF powoduje drażliwość i impulsywność, a te -bezmyślne zachowania, niecierpliwość i rozkojarzenie. Ważne jest, abyś zrozumiał, że to naturalna reakcja a nie np. przejaw złośliwości czy buntu dziecka.

Czas w którym dziecko jest w stanie się skoncentrować zależy od jego wieku. Przeciętnie, umownie, dziecko w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym jest w stanie koncentrować się przez ok. 5-20 minut /im starsze tym dłużej/, dziecko w wieku 8-10 lat ok 25-35 minut a 14-16 –letnie już ok 45-55 minut. Oczywiście zawsze istnieją wyjątki, które zależą od stanu zdrowia, pory doby, pory roku, ilości snu na dobę, zdarzeń których doświadcza dziecko, przeżywanych emocji  a nawet miejsca w którym się uczy, diety czy pozycji ciała.

Skoro to naturalny a jednocześnie utrudniający efektywną naukę czynnik co konkretnie możesz zrobić, jak wesprzeć dziecko?

Zanim otrzymasz konkretne ćwiczenia zapamiętaj, że umiejętność skupiania uwagi można wyćwiczyć, korzystając z odpowiednich technik.

Więc jak konkretnie możesz pomóc swojemu dziecku? Zaproponuj jedno z ćwiczeń. Żadne z nich nie jest najlepsze – najlepsze będzie to, które będzie skuteczne w przypadku Twojej pociechy. J

Zatem:

1. Możesz wykorzystać np. marker lub dowolny przedmiot, który można upuszczać . Dziecko trzyma przedmiot i reaguje odwrotnie niż komenda, którą wydasz a te są dwie: trzymaj albo rzuć. Kiedy powiesz „rzuć” dziecko musi nadal trzymać przedmiot w dłoni. Kiedy powiesz „trzymaj” musi jak najszybciej przedmiot rzucić.  Niby proste, ale wymaga skupienia, szczególnie, gdy zaczniesz podawać komendy bardzo szybko. Dodatkową korzyścią jest mała gimnastyka ciała przed dalszym odrabianiem lekcji.

2. Możesz wykorzystując konflikt obu półkul mózgowych tzw. efekt Stroopa poprosić, aby dziecko czytało kolory zgodnie z kolorem tekstu a nie słowem napisanym:

 

3. Dobrze swoją rolę spełnią wszelkie labirynty o różnym stopniu trudności (przykładowa strona z gotowymi do wydrukowania  http://www.labiryntydladzieci.com.pl

Gdy dzieci świetnie sobie z nimi radzą - można robić to zadanie ze stoperem,

ale nie jest to konieczne.

4. Możesz wykorzystać tzw. „szalony alfabet” - rozpisujesz alfabet (w jednym kolorze) na kartce.

Pod każdą literą umieszczasz literę (w innym kolorze) P, L lub O.

Dziecko mówiąc alfabet podnosi równocześnie (podkreślam, bo dzieci robiąc

to ćwiczenie mają tendencję do rozdzielania J prawą, lewą lub obie ręce.

Przykładowo ćwiczenie mogłoby wyglądać tak:

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W X Y Z

P O L O P O O L L P O P L O P L L O P P L O O L

5. Możesz skorzystać też z klasycznego znajdowanie różnic pomiędzy 2 obrazkami.

6. Wypożycz lub kup książeczkę/ książeczki tzw. "Magiczne oko". Celem ćwiczenia jest spostrzec trójwymiarowy efekt obrazka. W książkach zazwyczaj jest kilkanaście takich obrazów, więc niwelujesz ryzyko nudy u swojego dziecka.

7. Możesz wykorzystać klasyczne już malowanie obrazków złożonych z b. małych elementów, rozet, mandali itp. To kolejny sposób na wyciszenie umysłu i bycie tu i teraz. 

8. „Technika pomarańczy” (tu przykładowe nagranie - o co w niej chodzi:

 https://www.youtube.com/watch?v=YH2UUUTOyno

9 .Wszelkie gry/zabawy typu sudoku, kakuro, hitori, anagramy,rebusy, memory, wszelkie łamigłówki logiczno-matematyczne stanowią również dobry sposób na polepszenie koncentracji.

10. Możesz też wykorzystać jedynie kartkę i długopis i zrobić „wykreślankę”. Spośród ciągu cyfr znajdujących się na całej kartce A4, umieszczonych jedna pod drugą, trzeba wykreślić np. wszystkie „3”. W innym wariancie można wyszukiwać i podkreślić na przykład wszystkie „6”, ale w ograniczeniu czasowym jednej minuty. Można także wykreślać liczby parzyste lub nieparzyste wprowadzając limit czasowy. Lub dowolne inne cyfry, liczby czy nawet słowa.

11. Ciekawym zadaniem jest to, w którym należy przeczytać każde zdanie, a  następnie odnaleźć w nim ukrytą nazwę zwierzęcia. Na przykład:

lubię, gdy świeci słońce, bo mogę pójść na rower

12. Znanymi ćwiczeniami są te, w których należy skreślić słowa, które nie pasują do pozostałych w całym ciągu, na przykład: chleb, ser, masło, młotek, pomidor

13. Dobrym pomysłem może okazać się Neurogra http://www.neurogra.pl /wystarczy nawet w bezpłatnej wersji demo/.

14. Inny pomysł, który możesz wykorzystać to wypisywanie na czas /2-3 minuty/ np. wszystkich zwierząt na literę K, albo M albo dowolną literę alfabetu.

15. Zajmujące może okazać się ćwiczenie „Mucha”.

(źródło obrazu: www.zamiastkserowki.edu.pl/

Ćwiczenie możesz wykonywać w parze ze swoim dzieckiem. Ty mówisz polecenia: mucha idzie w górę-dół, lewo-prawo (jednorazowo jedna komenda). Zadaniem dziecka będzie przesuwanie pozycji muchy po kwadratach zgodnie z Twoimi poleceniami. Ćwiczenie zawsze zaczynasz od pozycji środkowego pola, jak na zdjęciu. Jeśli mucha trafi poza kwadrat dziecko mówi „wyszła” lub „bzzzz”.

Początkowo dziecko może śledzić wzrokiem przemieszczanie się muchy patrząc na kartkę, aby z czasem śledzić te ruchy w wyobraźni. Kiedy dziecko opanuje tą wersję, możesz zwiększać liczbę kwadratów, po których chodzi mucha, dodawać kolejne rzędy, ćwicząc nadal na tych samych zasadach.

Reasumując – jak widzisz, możesz wykorzystując proponowane ćwiczenia, połączyć pomoc swojemu dziecku w poprawianiu koncentracji z dobrą zabawą

i czasem spędzanym tylko we dwoje. Powodzenia! J

Autorstwo: Małgorzata Dwornikiewicz-Opalińska, pedagog szkolny, trenerka umiejętności psychospołecznych i poznawczych oraz coach sedna.